Yves Vergeer zet alles op de schaatssport

Yves Vergeer (18) viel het afgelopen schaatsseizoen op door een reeks van indrukwekkende schaatsprestaties. Hij won een ISU World Cup wedstrijd bij de junioren en hij scherpte zijn persoonlijk record op de 5000 meter aan tot 6.42.92. De schaatser van Team Okay Fashion & Jeans, waar hij ook marathons voor rijdt, brandt van ambitie. Na het behalen van zijn havo diploma verruilde de stayer het ouderlijk huis in Hillegom voor een flatje in Heerenveen, dat hij deelt met zijn ploeggenoot Janno Botman.

De jonge schaatser pakt in Heerenveen zijn kans om topsport te bedrijven. Bij schaatsteam IKO krijgt hij de mogelijkheid om stage lopen bij een topteam en te trainen met onder meer Jan Blokhuijsen en Jorien ter Mors in de gelederen. Vorige week mocht hij, om ervaring op te doen, zelfs een weekje meedraaien met schaatsteam Jumbo-Visma. De schaatstoekomst lijkt aan zijn voeten te liggen.

Pascal Vergeer (48), oud-wielrenner, marathonschaatser en ploegleider, vindt het prachtig dat zijn zoon Yves vol voor de schaatssport heeft gekozen. Pascal kiest voor een rol op de achtergrond in ontwikkeling van de schaatscarrière van zijn zoon. Hij hecht veel waarde aan realiteitszin: “Yves moet zelf zijn keuzes maken. Zijn sportcarrière bepaalt hoe hij zichzelf gaat ontwikkelen.”

Was het schaatstalent bij Yves op jonge leeftijd al zichtbaar?

Yves: “Bij het jeugdschaatsen moest je altijd heel lang wachten voordat je een oefening op het ijs mocht doen. Daar vond ik niks aan. Ik zei tegen mijn ouders dat ik geen sport kon bedenken die saaier is dan schaatsen.”

Pascal: “Als jochie heeft hij allerlei sporten geprobeerd, zwemmen, voetbal, judo, schaatsen. Er is een schaatsmoment dat ik nooit zal vergeten. Ik kwam terug van de Holland-Venetiëtocht in Giethoorn. Bij het marathonteam SOS Kinderdorpen was ik toen ploegleider. Yves was een jaar of vijf. Ik ging mijn kinderen ophalen bij mijn ouders in Warmond. Yves was daar op natuurijs lekker aan het spelen. Opeens zie ik hem vaart maken, plotseling remmen, en heel snel en behendig weer snelheid maken. In zijn slag zat dat typische schaatshupje, het gevoel voor de juiste timing van plaatsen en afzetten. Ik zei tegen mijn vader: ‘Die jongen kan schaatsen!’”

Wat heb je nodig om een topschaatser te worden?

Yves: “Volgens mij begint het bij je ambities in de sport. Toen ik bij de pupillen reed keek ik op naar de A-junioren. Ik wilde ook zo hard kunnen schaatsen als die grote jongens. Dat traject begint nu eigenlijk opnieuw om de wereldtop te kunnen halen. Dit jaar ben ik begonnen met kracht en sprongtraining. Er wordt meer accent gelegd op de verbetering van mijn schaatstechniek en in het uitbouwen van mijn duurvermogen.

Na afloop van de skeelertrainingen van Okay Fashion and Jeans was ik in het begin helemaal gesloopt. Ingmar Berga, Crispijn Ariëns en Sjoerd den Hertog kunnen zo ongelofelijk goed skeeleren. Van dat soort trainingen word je beresterk. Ik heb steeds mijn eigen route gekozen. Een paar geleden ben ik op eigen initiatief weggegaan bij het RTC Noordwest. Daar hadden sommige mensen wel vragen over. Ik trek mij daar niks van aan.”

Pascal: “Yves moet zich ontwikkelen op trainingsgebied van een jongetje met drie snorharen op zijn lip naar een man met een baard. In de afgelopen jaren is de trainingsbelasting voor hem relatief laag geweest. Zijn trainingsbelasting wordt nu opgevoerd naar een professioneel inspanningsniveau. Dat kost tijd. Je moet eerst een fundering leggen om verder te kunnen bouwen. Het gaat in dat proces niet zozeer om snelle tijden te rijden, maar het gaat veel meer over ontwikkeling en winnen.”

Wie zijn jullie voorbeelden in de sport?

Yves: “Tegen Sven Kramer en Patrick Roest kijk ik wel op. Dat zijn geweldige schaatsers en de prestaties die zij hebben geleverd zijn ongekend. Maar ik ben Yves Vergeer die Wereldkampioen wil worden!”

Pascal: “Voor mij was Adri van der Poel vroeger een inspiratiebron. Wat een kop zat er op die man. In het schaatsen had je Eric Heiden. Daar kon niemand tegen op. Schaatsers als Goeljajev en Eric Flaim spraken mij ook aan. In Haarlem zag ik eens Flaim een 38’er rijden op de 500m. In het publiek hoorde je mensen zegen: ‘zo hard, dat kan niet!”

Hoe is de relatie van een topsportouder en zoon op afstand?

Yves: “Hij helpt mij met advies en hij is mijn klankbord. In Heerenveen zit ik natuurlijk op afstand van mijn ouders, maar we bellen of appen elke dag wel even. Bij Okay Fashion & Jeans heeft hij een rol in de ploeg bij de marathonwedstrijden van de beloften.”

Pascal: “Ik probeer regelmatig ook even bij een training te kijken. Hij moet zijn eigen sociale leven opbouwen. Het is goed dat hij zijn eigen trainers heeft. Het is belangrijk dat je niet te eng gefocust bent met sport en daardoor de contact met de realiteit verliest. De coaching van de beloften in het marathonschaatsen bestaat tijdens de wedstrijd trouwens vooral uit het aangeven van een bidonnetje aan de rijders. Pas na afloop van de wedstrijd wordt het serieus. Beloften moeten de wedstrijd invliegen. Intuïtief koersen is heel belangrijk. Na afloop vraag ik dan aan de jongens: waarom heb je dit gedaan of waarom dat?”

Botsen jullie weleens?

Yves: “Dat gebeurt overal weleens. Op weg naar een wedstrijd in Groningen kregen we eens in de auto een meningsverschil over de opbouw van de race. Hij zou mij coachen bij die wedstrijd. We hebben toen bij die wedstrijd iemand anders gevraagd om de coaching te doen.”

Pascal: (lacht) “Je reed toen wel een persoonlijk record. Ik had je op scherp gezet. Yves bedrijft zijn sport op zijn manier. Zo hoort het ook. Ik durfde vroeger geen training over te slaan als ik mij niet goed voelde. Yves doet zulke dingen veel beter, hij neemt dan gewoon een rustdag.”

Yves: “We ook duidelijke overeenkomsten. We kunnen allebei absoluut niet tegen ons verlies.”

Wat is de betekenis van topsport?  

Pascal: “Sport is zo mooi. Als sporter kon ik vroeger niet alleen genieten van de wedstrijden maar ook van de trainingen en alles daaromheen. Die focus neem je ook mee in andere dingen. Alles wat ik in mijn leven gedaan heb heeft een relatie met sport. In 2002 heb ik Zaes opgericht. In dat bedrijf kon ik mijn passie voor sport en sportmaterialen ontwikkelen. Als teamkledingproducent heb ik vele teams, clubs, verenigingen en bedrijven  voorzien van hoogwaardige sportkleding. Vanaf 2018 is het bedrijf een onderdeel geworden van AGU en nu ben ik verantwoordelijk voor de teamwear afdeling. Het vuur voor sport is niet gedoofd. Ik zie om mij heen nog veel kansen voor nieuwe ontwikkelingen.”

Yves: “Ik train twee keer per dag. Alleen op zondag hebben we meestal een rustdag. Het komt vrijwel nooit voor dat ik geen zin heb om te trainen. Voor dit leven heb ik gekozen. Het komend seizoen wil ik medailles pakken bij de grote toernooien in mijn klasse. De focus ligt op de langebaan. Het is mijn om aan de Olympische Spelen mee te mogen doen.”

Mark Hilberts