Na een lange voorbereiding op de fiets en skeelers, was het eindelijk tijd om weer het ijs op te gaan. Niet op Thialf, maar meteen weer op trainingskamp naar Inzell.
De laatste jaren is Inzell weer helemaal hot. Sinds de komst van het dak, is bijna iedere Europese schaatser er te vinden in de voorbereiding op het seizoen. De vernieuwing van de baan legt het dorp geen windeieren. Bijna alle hotels, vakantiewoningen en restaurants zitten vol. STV Lekstreek, de schaatsvereniging waar ik het schaatsen geleerd heb, gaat dit jaar voor de veertigste keer. Een bus vol jeugd gaat hier de basis leggen voor het schaatsseizoen. Naast deze busreis gaan veel leden elk jaar op eigen houtje naar het dorp aan de rand van de Alpen. Voor een echte Lekstreker is Inzell dus al sinds jaar en dag “the place to be” half oktober.
Dit geldt ook voor mij. Al van kinds af aan kom ik er, omdat mijn ouders er gingen trainen. Mijn vader heeft er in 1983 het werelduurrecord gereden, wat voor mij ook een speciale gebeurtenis is geworden. Het mooie hiervan is, dat het echt van generatie op generatie overgedragen wordt. Ik ken mijn vrouw vanuit die Inzellweek met de Lekstreek, inmiddels veertien jaar geleden. Afgelopen week heeft een Lekstreekstel zich in het park verloofd! Oké, ik zal ophouden met deze sentimentele zoetsappigheid, maar Inzell gaat voor mij dus veel verder dan een weekje trainingskamp per jaar
In de jaren dat ik vooral wielrenner was, bleef ik ook naar Inzell gaan, voor de gezelligheid en om te mountainbiken. Nu is dat voor mij haast niet meer voor te stellen. We gaan als ploeg naar Inzell om te schaatsen op het snelle ijs, vaak wel twee keer per dag.
Dat Inzell weer zo booming is onder schaatsers, komt waarschijnlijk doordat er helemaal niets verandert. Bij de lokale koffietent hangt een krantenartikel uit 2016 over schaatsen in Inzell, maar voor dit jaar had alleen de datum aangepast hoeven te worden, omdat iedere ploeg bijna op de dag af weer exact hetzelfde doet als vorig jaar. Vrijwel iedere schaatser (en trainer) is een controlefreak, die het liefst alle variabelen zoveel mogelijk in eigen hand heeft. Dat lukt hier prima, zelfs als je een keer uit eten gaat, weet je van tevoren exact wat er op de kaart staat.
Een andere belangrijke reden dat vrijwel de gehele schaatstop in het voorseizoen naar Inzell trekt, is dat de baan snel is. Belangrijk voor het rijden van limiettijden, maar nog belangrijker voor het zelfvertrouwen. Je ontkomt er haast niet aan. Als er ergens een snelle tijd wordt gereden in het voorseizoen, wordt die besproken aan tafel. De website speedskatingresults.com bekijk ik twee weken per jaar, begin oktober. Vanaf nu gaat het gelukkig weer om het winnen van wedstrijden, zowel in de marathon als op de langebaan. De eerste belangrijke krachtmeting was gisteren op de Jaap Edenbaan in Amsterdam. Met ons drie man tellende team AB Transport Group, gaan Niels, Peter en ik dit seizoen de strijd aan met de andere teams.
Ik ben benieuwd hoe we ervoor staan en hoe de concurrentie gaat zijn. De reglementen zijn dit jaar iets anders, met grotere teams waar ook een aantal verschuivingen hebben plaatsgevonden. Goed nieuws is in ieder geval dat er het hele jaar door livestream zal zijn van de wedstrijden. Ik heb erg veel zin in het seizoen, laat de wedstrijden maar komen!
Erik Jan
