Jade van der Molen: “Ik voelde mijn vingers niet meer.”

Het had een prachtige koers moeten worden, de allereerste marathon van het seizoen. Traditiegetrouw verreden op de idyllische Jaap Edenbaan in Amsterdam, veel publiek langs de kant en schaatsers die stonden te trappelen om weer te beginnen. De dameswedstrijd verliep echter heel anders dan verwacht. De nerveuze koers werd gekenmerkt door valpartijen en twaalf ronden voor het einde lag ineens het halve peloton op een hoop. De meeste rijdsters konden zich ongedeerd en met slechts de schrik in hun benen bevrijden uit de wirwar van armen en benen. Enkele dames waren niet zo gelukkig en hielden er flinke verwondingen aan over. Een van hen is Jade van der Molen, die een ernstige verwonding aan haar hand overhield aan de massale valpartij.

“Het gaat nu wel weer goed, ik ben weer een beetje van de schrik bekomen,” vertelt de rijdster van Palet Vastgoedonderhoud. “Maar toen het gebeurde was het echt heel erg schrikken. Ik viel en het enige wat ik zag was een lapje vel dat uit mijn handschoen kwam. Ik voelde mijn vingers niet meer en ik wist totaal niet wat er aan de hand was. Ik reed nog een half rondje door, maar toen begon het heel erg te bloeden, mijn hele handschoen zat onder het bloed. Ik raakte in paniek, ik zag nergens EHBO en ik wist gewoon helemaal niet meer wat ik moest doen. Ik was ook een beetje bang voor wat er in die handschoen zat, omdat ik mijn vingers dus niet meer voelde. Iedereen om me heen zei ‘rustig blijven, rustig blijven’, maar achteraf hoorde ik dat zij ook een beetje bang waren voor wat er uit die handschoen zou komen.”

(C) Vincent Riemersma

Uiteraard is Jade onmiddellijk naar het ziekenhuis gebracht, waar de schade kon worden opgenomen. “In eerste instantie leek het alleen een snijwond te zijn, maar het bleef maar bloeden. Toen hebben ze een plastisch chirurg erbij gehaald. Die heeft het bekeken en zij zei dat er twee pezen voor 80 procent doorgesneden waren. Die heeft ze gehecht. Inmiddels ziet het er nog steeds niet echt lekker uit, maar het is in ieder geval dicht.

Zaterdagavond in het ziekenhuis heb ik meteen gips gekregen, omdat die pezen moeten herstellen. Maandagochtend moest ik weer naar het ziekenhuis en daar zeiden ze dat ik een spalkje krijg. Die moet ik vier tot zes weken omhouden en dan zou de pees in principe weer vast moeten zitten. Het echte herstel, dus dat ik mijn vingers weer helemaal kan strekken, duurt nog wel drie maanden.”

Snoekduik

Van der Molen weet nog precies hoe de valpartij tot stand kwam. “Iemand wilde invoegen in het peloton, maar het gaatje was niet groot genoeg. Hierdoor kwamen twee dames ten val en ik viel daar overheen. Ik heb de beelden teruggekeken en je ziet mij echt een soort snoekduik maken en met mijn handen vooruit over het ijs glijden. Vervolgens vielen er een stuk of twintig schaatssters bovenop ons en iemand heeft mijn hand geraakt.”

Het is nog wat vroeg om te kunnen zeggen wat dit betekent voor de rest van het seizoen, maar Jade hoopt snel weer op het ijs te kunnen staan. “De dokter heeft gezegd dat ik, zolang ik voorzichtig ben, alles mag doen, als ik die spalk maar omhoud. Ik moet gewoon kijken hoe dat eruit gaat zien en hoe het überhaupt gaat, want die wonden doen nu nog heel veel pijn, maar met pijnstillers is het wel te doen. Eén wond is ook nog open, want daar was het vel weg. Dat kon ze niet hechten, dat moet uit zichzelf genezen. Ik weet dus niet wanneer ik weer kan schaatsen, maar ik hoop zo snel mogelijk.”

De altijd goedlachse Van der Molen is een van de smaakmakers van het peloton. Altijd bereid om aan te vallen en er een mooie wedstrijd van te maken. Ook het publiek zal haar de komende tijd gaan missen. “Het is gewoon zonde. De wedstrijd ging goed, ik voelde me sterk en we waren aan de laatste vijftien rondjes begonnen. We waren net bezig om elkaar een beetje op te zoeken met het team om ons voor te bereiden op de sprint en dan gebeurt zoiets. Het is echt heel erg balen.”

Tekst: Miriam Bruijstens