Column: Een stukje lycra als bescherming

Ik stond dit weekend, weliswaar op behoorlijke afstand, als pers te kijken naar het NK Shorttrack. Als ware acrobaten manoeuvreerden de schaatsers zich door de bochten en meer dan eens ging het fout. Gelukkig hebben de schaatsers veel beschermende snijvaste kleding aan en een helm op die ze beschermt tegen de aanraking met het ijs of de boarding en tegen de scherpe messen onder de schaatsen. Na het programma van zaterdag meldden zal al snel enkele top langebaanschaatsers zich voor een trainingswedstrijd. Met ontblote enkels, zonder handschoenen en zonder helm reden ze hun wedstrijden.  Het is bizar hoe groot de verschillen zijn binnen de schaatssport. De ene schaatser is helemaal ingepakt om letsel te voorkomen, de ander mag in de blote kont. 

Na enkele incidenten in de marathonsport is de helm ook in die schaatsdiscipline niet meer weg te denken. Net als de shorttrackers rijden ook de marathonschaatsers met snijbescherming op de meest vitale delen van het lichaam om letsel te voorkomen. Ook op de teamonderdelen langebaan, zoals de mass start en de ploegenachtervolging, wordt tegenwoordig gereden met een helm en de nodige snijvaste bescherming in de pakken. In de schaatsdiscipline waar de snelheid het allerhoogst is zijn de veiligheidsmaatregelen voor de schaatsers nihil en is de enige bescherming een stukje lycra.

De kans op verwondingen en ook valpartijen zijn in het shorttrack en marathonschaatsen groter dan op de 500 meter sprint. Toch is een valpartij op de vijfhonderd meter of welke andere individuele afstand zeker niet uit te sluiten en ook de gevolgen van die valpartijen houden niet per definitie op bij een paar blauwe plekken. Verwondingen door eigen schaatsen komen regelmatig voor en zelfs valpartijen door een tegenstander zijn niet uit te sluiten. In een sport waar de snelheid soms tegen de 60 kilometer per uur ligt en er altijd meerdere vlijmscherpe ijzers worden gebruikt vind ik dat onbegrijpelijk.

Het dragen van beschermende kleding kan consequenties hebben voor de langebaanschaatsers. Een helm is minder aerodynamisch dan een cap en stugge snijvaste kleding belemmert een schaatser mogelijk in zijn bewegingen. Er zal dan ook geen enkele schaatser zijn die vanuit zichzelf een helm zal opzetten als hij weet dat hij daardoor langzamer zal gaan. Het wordt tijd dat de ISU haar verantwoordelijk neemt en dit voor de schaatsers beslist. Het laat zich wat dat betreft wel vergelijken met de halo in de Formule 1. Weinig coureurs zaten daarop te wachten of zagen de meerwaarde ervan in, maar nadat de halo het leven redde van Grosjean zullen er weinig coureurs meer zijn die erop tegen zijn.

Het is wat dat betreft wachten op een heftig schaatsongeluk dat mogelijk voorkomen had kunnen worden door bescherming. Dan zal de hele wereld er schande van spreken, dat de schaatsers in hun lycra pakje met blote enkels en zonder handschoenen het ijs op werden gestuurd.

Hoofdredacteur Jan van Loon