Het komt zoals het komt, het is de gemoedelijke levenshouding van Sofia Schilder. Lukt het niet linksom, dan ga je rechtsom. Het bracht de jonge zeventienjarige schaatster al veel: zilver op het WK en Europese titels op de skeelers, podiumplekken bij de senioren in de marathon en als langebaanschaatster die traint bij AH Zaanlander, debuteerde ze in de junior-World Cup. En nu mag ze dromen van het WK-junioren in Collalbo. ‘Ik had niet verwacht dat het zo snel zou komen’.
“Als ik bereik wat Irene Schouten bereikt heeft, dan ben ik niet ontevreden”
moeilijk doen, daar houden de Schilders niet van. Hard werken, dat wel. De statige antieke Stolpenboerderij met daarachter de camping straalt uit dat er gewerkt wordt, het verplaatsbare zwembad op het erf oogt willekeurig geplaatst. “Daar zwemt Lou in”, zegt Sofia’s moeder Edyta, “Alleen nu even niet want hij is net geopereerd”, geeft ze ter duiding aan. In de kantine van de camping spreek ik met Sofia, naast de wasmolen die vol hangt met sportkleding. Een fietsjas in de felle kleuren van Van Ramshorst Renault, Sofia’s vorige sponsor, springt eruit, maar oogt wat groot voor Sofia. “Die is van mijn vader”, zegt ze met een ingehouden lach. Het is duidelijk, in huize Schilder lopen sport, werk en plezier onlosmakkelijk door elkaar.
