Het was zo vaak nét niet bij Hein Otterspeer. Afgelopen najaar lukte het eindelijk wél, en wist hij met ongekende overtuiging de nationale sprinttitel naar zich toe te trekken. “Niks voor de deuren van de hel weggesleept”, zegt hij zelf. Op het WK-kwalificatie-toernooi leek het oude patroon van pech en ongeluk weer terug te komen, maar nu krijgt Hein kans op revanche. “Een Europese titel heb ik nog niet”, zegt hij gretig, maar dat kan na dit weekend wel eens anders zijn.
Hij kreeg door de jaren heen nogal wat tegenslag te verwerken, de boomlange man uit de Krimpenerwaard. Begonnen als veelbelovende sprinter, ‘de nieuwe Sjelezovski’ wordt hij genoemd. ‘De wereld ligt aan zijn voeten’, zegt Herbert Dijkstra. Maar ondanks de grote belofte haalt hij het telkens nét niet. Zilver en brons op een WK, het is fantastisch, maar Hein weet dat er meer in het vat zit. Het loopt anders. Door een ongeluk met alle fysieke ongemakken, door botte pech. Maar Hein is Hein, en hij vecht door. ‘Weet waar je mee bezig bent, dat is het belangrijkste”, zegt hij hier zelf over. “Als je er dicht tegenaan zit, dan laat je je niet van de sokken rijden, dat doe je niet. Daar moet je voor vechten.”
Komend weekend gaat Hein er weer voor vechten, want hij weet wat hij kan. “Ik wist wel altijd van binnen: als bij mij alles klopt, dan ben ik gewoon de beste. Dan kan ik ook de beste van de wereld verslaan. Dat is de grootste winst. Ik heb er altijd in geloofd.” Dit weekend kan hij beginnen met het verslaan van de besten van Europa. Hoe Hein’s weg, zijn gevecht met zichzelf, met de omstandigheden, met blessures en tegenslag er de afgelopen jaren uitzag, lees je in de nieuwe editie van Proskating.
