Jenning De Boo – Interview

Gepubliceerd op: 29/12/2023

Vorig jaar werd Jenning de Boo geïnterviewd door Proskating (Nu Schaats Inside)

Lees hier het hele artikel – Jenning de Boo

Over de onmogelijke keuze tussen langebaan en shorttrack, het streven naar perfectie, chirurgie en een overvloed aan gezonde zenuwen.

Of het shorttrack of langebaan wordt, weet hij nog niet. Maar als alles volgens plan gaat, wacht multitalent Jenning de Boo een glansrijke toekomst in één van de disciplines. Aan zijn inzet, passie en energie zal het in ieder geval niet liggen. “Ik denk dat ik de topsportmentaliteit altijd al heb gehad.”

“Ik ga op mezelf wonen, daar ben ik wel aan toe”, zegt De Boo lachend, wanneer ik hem na het interview nog vraag of er iets is dat de lezers over hem moeten weten. Vanaf zijn 15de woont hij samen met Angel Daleman in een gastgezin in Friesland. Maar het multitalent is straks zowel op als naast het ijs geen junior meer, “Ik mocht van mijn ouders eerst nog niet alleen wonen, maar nu ben ik studentenleeftijd en lijkt het me top om met leeftijdsgenoten te gaan wonen.” De Boo, een kleine 1,96 meter lang, geldt in de schaatswereld als een uniek schaatstalent. Zowel als shorttracker, langebaanschaatser en skater kan hij uit de voeten. Sinds enkele weken is hij ook gestopt met zijn studie geneeskunde, om volledig te focussen op zijn laatste jaar als junior. Vorig jaar werd hij nog juniorenwereldkampioen op de 500 meter shorttrack, wat hem de titel Talent van het Jaar 2022 opleverde. Hij staat aan het begin van een sportcarrière die nog alle kanten op kan, maar dat is volgens hem niet echt een luxepositie.

Plots moest je de keuze maken om fulltime sporter te worden, hoe ging dat?

“Ik vond het grofgezegd een enorme kutkeuze. Ik ben natuurlijk begonnen met het idee dat ik het wel kon combineren. Dit jaar ging ik shorttracken, ‘langebanen’ en geneeskunde doen. Dat was eigenlijk teveel van het goede. Ik wilde het liefst bij alle colleges zijn in Groningen, maar tegelijkertijd moest ik ook twee keer per dag trainen in Heerenveen. Dus ik was heel, heel veel aan het heen en weer rijden.” “Op een gegeven moment ging de training een stuk minder. Ik wil eigenlijk wel zeggen dat ik tweeënhalve maand stil heb gestaan, of zelfs achteruit ben gegaan met het schaatsen. Mijn coach merkte het ook. Dus toen heb ik een gesprek gehad met hem en met mijn ouders, waarna we besloten dat ik alles uit mijn laatste junior-jaar ga halen.”

Lees in de PDF de rest van het verhaal.