Eigenlijk was ze het al vergeten, haar eerste meters op natuurijs. Klassiek, op de slootjes achter de boerderij. Het is dat haar moeder haar daar aan herinnerde, zelf wist Tessa Snoek het niet meer. “Daar heb ik in ieder geval mijn eerste meters gemaakt, vertelde mijn moeder.” Schaatsen op natuurijs én de gezelligheid, de soms dorpse sfeer, het gevoel dat daarbij hoort, dat zijn voor Tessa Snoek de echte geluksmomenten. “Als je hier dat krakende ijs opstapt met mooi weer, ja dat is echt ultiem genieten.”
Winst op de Weissensee én in Zweden
Dat ‘hard schaatsen en steeds harder’ is precies wat ze deed. Haar resultaten op kunstijs werden gaandweg steeds beter, ze was afgelopen seizoen met een aantal podiumplaatsen eindelijk van dat vierdepleksyndroom verlost, maar moest het op natuurijs natuurlijk nog wel even laten zien en dat maakte haar toch wat zenuwachtig. “Ik had nog nooit podium gereden op kunstijs en dat was gelukt. Het kunstijsseizoen was eigenlijk al geslaagd en daardoor werd ik wel wat bang. ‘Straks heb ik geïnvesteerd in kunstijs en dan gaat het op natuurijs helemaal niet goed’. Maar iedereen zei dat ik juist moest denken, dat als het goed gaat op kunstijs, het op natuurijs alleen maar nog beter zal gaan. Uiteindelijk is het ook zo gegaan. Toen we naar de Weissensee gingen was ik best wel zenuwachtig, omdat ik dacht dat iedereen wel wat van me verwacht. Die meiden in het peloton zeiden ook al: Tess, als het zo gaat, dan zal het op natuurijs ook wel goed komen. Daar kan ik heel slecht tegen. Ik heb er daarom ook wel met een sportpsycholoog over gesproken.” “Maar elk nadeel heeft z’n voordeel”, vervolgt ze grijnzend. “Ik werd ziek op de Weissensee en daardoor was de druk eigenlijk weg. Dat is niet voor niets geweest.” De eerste twee wedstrijden moest ze noodgedwongen overslaan, maar bij de sprintwedstrijd over 40 kilometer stond ze toch te schitteren op het podium. En twee dagen later won ze haar eerste wedstrijd: de Alternatieve Elfstedentocht, niets meer en niets minder. “Ik had op natuurijs wel het doel om een keer wedstrijd te winnen, maar zo’n grote wedstrijd had ik gewoon niet verwacht. Zelfs tijdens die 200 hoorde ik mensen zeggen van: als Tessa hier blijft zitten dan gaat ze winnen. Ik dacht: hoezo? Maar zelfs de ploegleider van een ander team had eerder gezegd: dames, let op, morgen moet je letten op Snoek.”
‘Wat mij het meest gelukkig maakt, dat is écht Nederlands natuurijs’
Verder Lezen? Dit is een premium artikel en alleen te lezen in het magazine Schaats Inside #4
Wil je het gehele artikel lezen? Word dan lid!
Ook kun je het nummers los kopen