Noem het een broederschap, de band die dieper gaat dan sport alleen; de twee-eenheid die Gary Hekman en Roy Boeve al ruim tien jaar vormen. Een band die stoelt op een rotsvast vertrouwen in elkaar, een band die ook onder zware druk nooit bezweek. “We zijn goed voor elkaar en
we weten dat we elkaar nodig hebben.”
Bijna 42 kilometer heeft het skeelerpeloton erop zitten als de jonge Roy Boeve zit waar hij zitten moet: in de rug van zevenvoudig Nederlands kampioen Arjan Smit. Positioneren, dat kan de uitgekookte rijder wel, alleen nu nog winnen. Die pijn van de laatste klinkerstrook voelt hij niet en verderop in die chicane komt er echt niemand meer langs. Uit de rug sprinten voor het kampioenschap, het gaat gebeuren!
Dromen die in dagen, maanden en soms jaren zijn opgebouwd, worden soms in een fractie van een seconde om zeep geholpen. Als de inslag van een mortiergranaat, in een flits, op een plek waar het eigenlijk onmogelijk was, was de verbijsterde Boeve zijn gedroomde positie kwijt. “Hij was er ineens. Dat ging zo snel met dat grote lijf. Hij was er ineens!”, herhaalt Boeve, die bijna negentien jaar later zijn verbazing nog steeds niet te boven is. “Zo- veel brutaliteit, zoveel arrogantie, zoveel overtuiging, heel intens. Hij was niet dik, hij was groot en sterk. Dat was mijn eerste echte ervaring met Gary Hekman.”
‘DIE ROY IS EEN SUKKEL’
Het is al bijna twintig jaar geleden dat Gary uit het niets de Nederlandse skeelertitel wegpakte voor de neus van zijn latere coach en vriend. Toen de nog altijd piepjonge Boeve negen jaar later werd gevraagd om coach te worden bij marathonteam Van Werven was hij het moment in ‘t Veld nog niet vergeten en dacht maar aan één ding: “Die man kan wedstrijden winnen. Dat gebeurt nu niet, want ze hebben geen echt team.” Die man, dat was natuurlijk Gary Hekman en dat winnen, dat wilde Roy ze wel bijbrengen. “Dan moeten ze voor één iemand gaan werken.” Probleem was alleen dat die ene iemand dat helemaal niet zag zitten. “Hij zei: ‘Die Roy moet je niet hebben, dat is een sukkel. Die haalt niks met mij, daar kan je niks mee’. Gary moest mij helemaal niet en dat snapte ik wel. Wilfred (Van Werven, red.) was een goede prater en wist Gary te overtuigen dat het voor hem goed was om met mij te werken.”
Dit verhaal werd u gratis aangeboden door Schaats Inside!
Ben je geïnteresseerd geraakt in het magazine? Word dan lid!
Ook kun je het nummer los kopen