Hoe is de Elfstedentocht ooit ontstaan? Daarvoor moest ik terug naar de winter van 1890. Daar zou ik een rijke twintiger met branie en een onbedaarlijke beweegdrang vinden. En twee sterke zussen uit een Fries boerengezin. Zij maakten alle drie de laatste stuiptrekking van de Kleine IJstijd mee, op de schaats.
– Dit is een premium artikel en alleen volledig te lezen in het magazine Schaats Inside #2 –
De winter van 1889 was al bar en boos geweest, met enorme sneeuwval. Maar deze winter spande veruit de kroon. Het begon al vroeg te vriezen, op 25 november 1890. De regen van de dagen ervoor zorgde ervoor dat er spiegelglad ijs zonder sneeuw aangroeide. Net voor Sinterklaas dooide het eventjes twee dagen, maar verder bleef het weken achtereen vriezen. Volgeladen schepen lagen vastgevroren in de Zuiderzee en in de kranten stonden berichten over bemanningsleden die de terugtocht na dagen wachten lopend maakten.
Massaal trokken de mensen eropuit om te gaan schaat- sen. Dagelijks werden er hardrijderijen georganiseerd waar premies van honderden guldens te verdienen waren. Met een van de grootste beproevingen, een tocht langs elf Friese steden, waren geen guldens te verdienen. Je deed het letterlijk op eigen houtje. Het voltooien van deze tweehonderd kilometer lange toer was een bekwaamheidsproef die jou en je familie de rest van je leven trots, eer en zelfs roem opleverde.
Verder Lezen? Dit is een premium artikel en alleen te lezen in het magazine Schaats Inside #2
Wil je het gehele artikel lezen? Word dan lid!
Ook kun je het nummers los kopen
Dit verhaal is geschreven door Jessica Merkens
